In Januari stonden wij nog ergens op een dakterras in Vietnam en wensten elkaar een Gelukkig Nieuwjaar terwijl we stonden te wachten op vuurwerk dat er niet kwam (is er pas een maand later bij het Chinees Nieuwjaar).
In Februari -net voordat wij zouden terugvliegen naar Nederland- bereikte ons de eerste berichten over een vreemd virus dat alras een ware sluipmoordenaar zou blijken.
In Maart -en ik vertel niets nieuws- ging alles in lockdown en werd de wereld wel heel erg klein. Ook Imécourt was tijdens le confinement onbereikbaar. De slogan van de Franse VVV die wordt gebruikt om de Ardennen aan te prijzen, werd opeens omgedraaid: Zo dichtbij en toch héél ver weg! En volgens onze buren aldaar onterecht, want de Corona gevallen waren immers in de buurtregio’s, zoals Elzas en de Vogezen en niet in de dunbevolkte regio 08 van ons huis.
En zo zat iedereen thuis, ook de huurders die al geboekt hadden (maar ons niets hoefden te betalen, anders dan wij die bij Natuurhuisje.nl een familieweekend niet zagen doorgaan en naar onze niet geringe aanbetaling konden fluiten!!). Jammer voor ons gastenboek dat niet gevuld werd, maar alle tijd om nieuwe plannen te maken.
Toen half Juni de grenzen weer open mochten, hebben we dan ook maar meteen de vaart erin gezet. Zo hebben we een maand later een mooie tuinschutting en konden diverse andere kleinere en uitgestelde klusjes worden afgestreept. Periodes van zwoegen en genieten werden afgewisseld met gebruik door derden.
En toen de herfst volgens de kalender al was begonnen, speelde de zomer gewoon een kleine verlenging en gaf de thermometer +35 graden aan!! En dat terwijl ik op de zolder het dak aan het isoleren ben….
Meestal is de herfst een mooi kleurrijk seizoen door de bosrijke omgeving, maar ook regenachtig. Dit jaar niet! De sinds het voorjaar aanhoudende droogte maakt dat de boeren maar liefst 2 maanden eerder tot het bijvoeren van het vee zijn overgegaan. Drama voor de een, prettig voor de terrasliefhebber zoals ik….
En verder? Wel, Corona heeft voor nog meer opvallende zaken gezorgd. Het platteland komt steeds meer in trek. Veel Parijzenaars en andere stedelingen waren niet gelukkig in hun appartementen tijdens de lockdown en er zijn er vele die zodoende een huis (erbij) à la campagne zoeken of boeken. Met het snelle internet (eind oktober jawel, gaat ons internet maar liefst 400x sneller worden!) is een ieder in staat afzondering te combineren met werk en ontspanning op z’n
tijd.
Het is dat ik vanwege familieomstandigheden gedwongen naar huis moest komen, anders had ik in deze Corona-vrije omgeving nog wel even langer willen blijven plakken…
Eef Spoor