De website van Station Spoor is officieel gelanceerd en via allerlei kanalen gedeeld. We hebben onverwacht veel positieve reacties mogen ontvangen, waarvoor onze oprechte dank!
De zomer is samen met de zwaluwen vertrokken, maar de nachtelijke roep van de bosuil is gebleven. Ook de hooiactiviteiten zijn klaar, de velden geploegd en ingezaaid en de tractoren druppelen binnen. De koeien zullen spoedig volgen, maar zijn vanwege de aangename temperatuur nog altijd buiten.
Het is herfstvakantie. En dat is te merken omdat de kinderen van het dorp (maar liefst 3) in een leegstaande schuur hun fantasiewereld aan het bouwen zijn.
Ook Station Spoor heeft de laatste gasten zo’n beetje wel gehad. De tuinmeubels staan afgedekt, net als de vijver met de vissen. De winterstop is min of meer ingegaan. Maar als we zin hebben in een kop hete chocolademelk bij de brandende houtkachel kan het zo maar zijn dat we er weer enkele dagen zitten. We kunnen, maar moeten niet en dat is het mooie ervan.
Met het winterklaar maken zijn we ook weer eens kritisch door het hele huis gelopen. Wat is er kapot en moet persé vervangen worden (zoals een lampenkap met een gat erin), wat kan beter of moet anders, en wat willen we volgend jaar als project aanpakken. Sowieso moet er een schutting komen voor als we ooit een houten hottub willen plaatsen. En een leuning langs de tuintrap omhoog. Misschien opnieuw wat snoeiwerk aan de fors gegroeide bomen waarvan sommige takken de gevel van het huis haast raken. En er gaat zeker een nieuw zelf te maken schuurtje komen, want het bestaande wankele witte kotje waar de tuinkussens in worden opgeborgen, gaat de laatste winter beleven.
Het seizoen 2020 lijkt (qua reserveren) voor sommigen nog ver weg, maar ik kan bijna niet wachten en ben vooral benieuwd hoe of de vele plannen die ons via via hebben bereikt straks zullen uitpakken.
Ik ga alvast mijn kluslijst aanpassen en op onderzoek uit. Zo blijft er gelukkig altijd wel wat te doen.
Eef Spoor